Eigenlijk is ja het enige mogelijke antwoord op de vraag of lesbo’s en homo’s even goede of slechte ouders zijn als hetero’s. Uit de dissertatie Donor insemination: Family relationships and child development in lesbian and heterosexual families van A. Braewijs (1997) komt zonder omhaal naar voren dat lesbo’s en homo’s hun kinderen niet wezenlijk anders opvoeden. Belangrijke conclusie uit het onderzoek was wel dat vrouwen het als ouder significant beter doen. Hetgeen niet verwonderlijk is gezien het feit dat het nog altijd in hoofdzaak vrouwen zijn die zich met de opvoeding bemoeien. Braewijs maakt duidelijk dat homoseksualiteit voor ouderschap irrelevant is, de sekse van de ouder daarentegen speelt een belangrijke rol. Mannen hebben dus een achterstand in te lopen.
In de discussie over ouderschap – en adoptief ouderschap vormt daar geen uitzondering op – blijft homoseksualiteit evenwel een heikel punt al het wetenschappelijk bewijs ten spijt. Vraag het de man of vrouw in de straat. Weinigen hebben iets tegen de lesbo of homo als persoon, maar over de lesbo of homo als ouder bestaan (grote) twijfels. In de discussie wordt dan gesproken over het belang van het kind. Het kind heeft behoefte aan een vrouwelijk en een mannelijk identificatiemodel, het kind wil beslist niet in een uitzonderingspositie verkeren en het kind wil weten wie zijn biologische ouders zijn. Lesbische ouders, de grootste groep, zorgen er over het algemeen voor dat er mannelijke identificatiemodellen zijn. Zij beschikken over broers, vaders en vrienden en daarbij komt dat de buitenwereld niet buiten te sluiten is. Daarnaast kunnen lesbische en homoseksuele ouders het bijzondere van hun gezinssituatie in tegenstelling tot een heteroseksueel koppel niet verzwijgen. Het is voor het kind snel duidelijk dat er een vrouw en een man betrokken zijn bij het ontstaan van het leven.
Over het algemeen leert het kind in een dergelijk gezin snel hoe de vork in de steel zit. Voor een kind van zes is het antwoord dat moeder een zaadje bij de dokter heeft gehaald een afdoende antwoord. Door hier op een voor het kind toegankelijke en open wijze mee om te gaan wordt het uiteindelijk de normaalste zaak van de wereld. Kinderen zijn zeer flexibel als het gaat om verschillende leefsituaties, maar krijgen daar pas last van als er geheimzinnig over gedaan wordt. Het idee dat kinderen niet in een uitzonderingspositie willen verkeren lijkt aannemelijk, maar de kinderen die in Nederland voor adoptie in aanmerking komen, komen voor het leeuwendeel uit het buitenland. Heeft een Columbiaans kind niet liever Columbiaanse ouders en een Chinees kind niet liever Chinese?! Wat is het belang van het kind.
Wij zouden willen stellen dat een liefdevol, warm ouderlijk nest, waar het kind zich gewenst weet het belang van het kind is. Homo’s en lesbo’s gaan beslist niet over een nacht ijs voor zij besluiten hun kinderwens te vervullen. Er wordt lang en diep nagedacht over de consequenties, over de maatschappelijke reacties en over de positie van het kind. Als lesbo’s en homo’s dan ook uiteindelijk besluiten een kind op te voeden dan is het meer dan gewenst.
Hans Warmerdam