Reactie van MdG op argumenten tegen draagmoederschap

De Nederlandse stichting Meer Dan Gewenst was mede-organisator van de Gay Fathers conferentie in Brussel op 2 en 3 mei 2015. Belangenorganisaties en wensvaders kwamen daar bijeen, en konden kennis maken met (voornamelijk Amerikaanse) klinieken, bemiddelaars en overige adviseurs. Die conferentie deed in België nogal wat stof opwaaien. Meer Dan Gewenst maakte een overzicht van gehoorde argumenten tegen draagmoederschap voor homo’s, en haar reactie op die argumenten. Die vind je onderstaand. (Dit overzicht is een bewerking van een opinie-stuk dat wij maakten voor De Standaard.)

Baby's op bestelling: the American Way (286 downloads )

Homo’s moeten helemaal geen kinderen opvoeden.

Uit meerdere langjarige wetenschappelijke onderzoeken blijkt dat kinderen die exclusief opgroeien bij vrouwenstellen het grosso modo net zo goed doen als kinderen die opgroeien bij hetero-stellen. Onderzoeken naar kinderen die exclusief bij mannenstellen opgroeien zijn pas recent gestart. De verwachting binnen de wetenschap is dat er vergelijkbare resultaten als bij onderzoeken naar kinderen bij vrouwenstellen uit zullen komen. Uit onderzoek blijkt verder dat het in het algemeen het beter gaat met kinderen die gewenst zijn. En kinderen van mannenstellen die via een draagmoeder geboren worden zijn zeker meer dan gewenst.

Men moet zich niet vergissen in het lijden aan ongewenste kinderloosheid. Dat lijden is voor mannenstellen niet anders dan voor heterostellen die niet zwanger kunnen worden.

Homo’s moeten op een andere manier invulling geven aan hun kinderwens dan via een draagmoeder, maar bijvoorbeeld via adoptie of pleegouderschap.

De overgrote meerderheid van de procedures in de Verenigde Staten is voor heteroseksuele wensouders. Waarom zouden heteroseksuele stellen wèl, en mannenstellen niet via een draagmoeder invulling mogen geven aan hun wens?

Slechts een zéér beperkt aantal landen in de wereld staat adoptie door homo’s of homostellen toe.

In de pleegzorg verzorgen pleegouders de kinderen van andere ouders. Alleen al daarom is dit niet vergelijkbaar met het opvoeden van eigen kinderen. Bovendien wordt dit argument ook niet gebruikt bij hetero’s die IVF nodig hebben om zwanger te worden.

Draagmoederschappen belasten het medische circuit onnodig.

Waarom vinden we het wel normaal als heteroseksuele stellen het medische circuit belasten met vruchtbaarheidsbehandelingen, en is dit ineens verkeerd als er geen liefdesband maar een contractuele band is met de vrouw die het kind baart?

De medische kosten in de Amerikaanse trajecten worden door de wensouders betaald. IVF trajecten in België en Nederland worden door verzekeraars vergoed, waardoor men zich kennelijk niet realiseert hoeveel geld deze behandelingen kosten.

Draagmoederschap is uitbuiting van vrouwen.

Meer Dan Gewenst sluit haar ogen bepaald niet voor de verschrikkingen in Indiase geboortehuizen of problemen in Oost Europa.

Juist de regeling in de Verenigde Staten is er een waar de belangen van álle betrokkenen, en dus ook van eicel-donoren en draagsters goed gediend worden. Er  vindt een uitgebreide screening plaats naar gezinsomstandigheden (draagsters moeten een compleet gezin hebben), economische omstandigheden, lichamelijke en psychologische stabiliteit. Een belangrijk deel van de zich aanbiedende vrouwen valt daarom af.

Dat is ook de reden waarom Meer Dan Gewenst in Nederland pleit voor een regeling voor draagmoederschap naar Amerikaans voorbeeld.

Een kind heeft het recht zijn/haar biologische afkomst te achterhalen.

Een kind dat is verwekt met zaad van een Nederlandse vruchtbaarheidskliniek, kan op zijn/haar 16e informatie krijgen over de donor. Meer Dan Gewenst adviseert wensvaders een soortgelijke afspraak op te nemen in het contract met hun Amerikaanse eiceldonor en draagmoeder, en verwacht dat een toekomstige Nederlandse regeling omtrent draagmoederschap een soortgelijke regeling kent.

Draagmoederschap moet niet commercieel zijn.

De term ‘commercieel draagmoederschap’ dekt de lading niet. Ook niet van de Amerikaanse procedures. De belangrijkste drijfveer voor de Amerikaanse draagmoeders is altruïsme. Zij willen mensen helpen die niet op natuurlijke wijze ouders kunnen worden van een kind. Ze willen niet hún kind dragen en het afstaan, ze willen het kind van een ánder stel voor dat stel dragen.

De aan de draagmoeders betaalde (beperkte) vergoedingen staan in Amerika in verhouding tot de zwaarte van het proces. Waar zwanger zijn en bevallen toch al gauw leidt tot minstens twee maanden geen arbeid kunnen verrichten, is het naar de mening van Meer Dan Gewenst juist onethisch als er juist géén vergoeding betaald mag worden.

En natuurlijk verdienen adviseurs, klinieken en juristen aan de procedures. Maar ook in Nederland werkt het ziekenhuis niet voor niets. Alleen is men zich vaak niet van de kosten bewust omdat deze doorgaans vergoed worden door de zorgverzekeraars.

Reactie van MdG op argumenten tegen draagmoederschap
Schuiven naar boven