Een documentaire over een co-ouderschap tussen een lesbisch en homo stel in 2 delen
In De Roze Wolk volgen we Iris en Manon en Edward & Patrick vanaf hun beslissing om gezamenlijk een kind te willen krijgen en opvoeden. De roze wolk van ouderschap en de weg daarheen is heel anders dan ieder zich had voorgesteld.
In Nederland wonen meer dan 20.000 kinderen van homoseksuele ouders. Kinderen met twee moeders of twee vaders zijn al lang geen uitzondering meer. Maar sinds anoniem donorschap bij wet is verboden, komt het steeds vaker voor dat homo- en lesbische stellen kiezen voor het homo-co-ouderschap, en gezamenlijk een kind krijgen en opvoeden.
In het tweeluik De Roze Wolk portretteert Janine Bakker twee homostellen uit Den Haag met een kinderwens; twee vrouwen en twee mannen die het plan hebben opgevat om met z’n vieren een kind te krijgen en op te voeden.
De lesbische Manon en de homoseksuele Edward zijn al 15 jaar goede vrienden. Beiden willen graag kinderen. Edward heeft zichzelf altijd al als vader gezien en krijgt nu de mogelijkheid om de biologische vader van de baby te worden. Iris, de vrouw van Manon, wordt de biologische moeder omdat Manon wegens haar gezondheid beter geen kind kan dragen.
Patrick, de nieuwe vriend van Edward, is in eerste instantie enthousiast over het plan voor het homo-co-ouderschap. Maar de nieuwe baby eist erg veel aandacht van iedereen. Patrick voelt zich tekort gedaan en buitengesloten. Moeder Iris wordt tijdens het verloop van de zwangerschap steeds emotioneler, ze kan maar niet wennen aan het idee dat ze haar kind straks met de beide mannen gaat delen.
Bron: Paul de Bont producties
Janine Bakker over de Roze Wolk
“In 2002 vatte ik het plan op om een documentaire te maken over homo-co-ouders. Ik ging op zoek naar 2 mannen en 2 vrouwen, die met zijn vieren het ouderschap wilden gaan delen.
In 2006 reageerden Manon en Iris, Edward en Patrick positief op mijn plan. Ze moesten nog zwanger worden en ik mocht met de camera bij hun stappen en overwegingen zijn.
De 90 minuten documentaire werd eind 2008 in 2 delen uitgezonden bij NCRV Dokument en vertoond op het Utrechts filmfestival, het internationale Doclisboa in Portugal, het Filmfestival Inakosti (Slovenie) en het Ierse Corona Cork Festival. Hiernaast is de documentaire op televisie vertoond in Israel en Frankrijk.” – Janine Bakker