Nerd (vrouw) zoekt co-ouder(s) of donor plus

(English version below)

Hallo potentiële co-ouders en donors! Al zolang als ik me kan herinneren, heb ik een kinderwens. Aangezien ik aseksueel ben, en ook al niet zo romantisch aangelegd, is de meest gebruikelijke weg naar kinderen niet beschikbaar voor me. Maar gelukkig zijn er andere manieren. Ik zal eerst even iets over mezelf vertellen, en dan over wat ik zoek.

Ik ben een 27 jarige programmeur woonachtig in de regio Rotterdam (heb het daar naar mijn zin, maar ben bereid te verhuizen). Zoals het stereotype al doet vermoeden, ben ik een redelijke nerd. Mijn interesses zijn videogames, sci-fi/fantasy media, anime, en, minder typisch, musicals. Ben niet zo’n fan van sport, maar ik probeer mezelf gezond te houden door naar m’n werk te fietsen, of in deze tijden, elke dag even te wandelen. Ik rook en drink niet, en ik ben vegetarisch. Ik heb ook twee hele lieve katten.

Voor mij hebben co-ouderschap en een donor plus allebei zo hun voordelen en nadelen. Co-ouderschap betekent meer ouders voor onze kinderen, en meer support voor mij en kids, maar ook minder tijd met de kinderen voor mij. Een donor plus, wat naar mijn idee idealiter een soort familievriend is waarvan de kinderen weten dat het hun biologische vader is, betekent dat ik 100% van de tijd de ouder ben, maar ook 100% verantwoordelijk (met hulp van familie en vrienden natuurlijk). Welke optie het beste is, hangt voor mij af van wie reageren op dit bericht. Het belangrijkste is dat wij elkaar goed genoeg mogen dat we een kalme discussie kunnen hebben over emotionele onderwerpen, waar we proberen om een oplossing te vinden waar iedereen gelukkig mee is. (Dit geldt ook voor een donor plus, ook al zijn er minder mogelijkheden voor conflict.) Of als het niet kalm kan, bereid is om er toch samen uit te komen op een manier waar we allebei (of alledrie) mee kunnen leven. Het liefst worden we vrienden natuurlijk. Het belangrijkste daarna is dat we eenzelfde idee hebben over hoe het co-ouderschap of de donorconstructie er uit gaat zien. Om even een voorbeeld te geven: ik ben atheïst, en van plan mijn kinderen over allerlei religies te informeren, en dan mogen ze zelf weten waar ze in geloven. Als jij/jullie graag je kinderen met een bepaalde religie opvoeden, gaat dat niet werken lijkt me, zelfs al kunnen we nog zo goed met elkaar overweg. Verder vind ik het bijvoorbeeld belangrijk dat in de opvoeding aan het kind wordt uitgelegd waarom dingen wel of niet mogen of wenselijk zijn. “Omdat ik het zeg” is geen goede reden. In het algemeen vind ik het gewoon belangrijk dat kinderen zoveel mogelijk zelf mogen beslissen wat ze gaan doen met hun leven.

Als je denkt een goede match te zijn, hoor ik graag van je! Als je twijfelt, ook gewoon doen, ik krijg liever te veel berichten dan dat ik een mogelijke match misloop.

—

Hello, potential co-parents and donors! As long as I can remember, I’ve wanted children. Seeing as I’m asexual and not particularly romantically inclined, the most common road to parenthood is closed to me. But fortunately there are other roads. I’ll write a bit about myself first, and then about what I’m looking for.

I’m a 27 year old programmer living in the vicinity of Rotterdam (like it here, but willing to move). Following the stereotype, I’m pretty nerdy. I’m interested in videogames, sci-fi/fantasy media, anime, and less stereotypically, musicals. Not a big fan of sports, but I try to keep myself healthy by cycling to work, or in these times, going for a walk everyday. I don’t smoke or drink, and I’m a vegetarian. I also have two very sweet cats.

To me, co-parenting and donor plus both have their advantages and disadvantages. Co-parenting means more parents for our children, and more support for the kids and I, but also less time spent with the children on my part. A donor plus, which I think ideally means a kind of family friend the kids know is their biological father, means I get to be the parent 100% of the time, but also means I’m 100% responsible (with some help from family and friends of course). Which option is best depends on who reacts to this message. The most important thing is that we get along sufficiently that we can have a calm discussion about emotional subjects, where we both try to find solutions everyone can be happy with. (This also applies to a donor plus, even though there is less opportunity for conflict.) If the discussion can’t be calm, we all have to at least be willing to keep trying until we find a solution we can live with. It would be nicest if we could become friends, of course. After that, the most important thing is that we have the same idea of how the co-parenting or donor construction should look like. To give an example: I’m an atheist, and I plan to provide my kids with info on various religions and allow them to form their own ideas on what to believe in. If you want to raise your children with a particular religion, I don’t think it’s going to work out, even if we get along great. Something I also find important is that children get explanations for why they have to do/shouldn’t do certain things, and why we prefer they do one thing over another. “Because I say so” is not a good reason. Generally, I just think it’s important that children get to choose for themselves how they want to live their life, as much as possible.

If you think we might be a good match, I would love to hear from you! If you’re not sure, send me a message anyway, I’d rather get too many messages than miss out on meeting a match.